حیف که نشناختم...
این شعر زیبا تقدیم به ساحت حضرت مهدی (عج):
بارها روی تو را دیدم ولی نشناختم -- لاله از باغ رُخت چیدم ولی نشناختم
همچو گل کز دیدن خورشید می خندد به صبح -- بر گل روی تو خندیدم ولی نشناختم
کعبه را کردم بهانه تا بگردم دور تو -- آمدم دور تو گردیدم ولی نشناختم
در حریم ساقی کوثر نگاهم بر تو بود -- کوثر از جام تو نوشیدم ولی نشناختم
در کنار مسجد کوفه تو را گفتم سلام -- پاسخ از لبهات بشنیدم ولی نشناختم
در کنار مرقد شش گوشه ی جدّت حسین -- خم شدم دست تو بوسیدم ولی نشناختم
در مِنا پیش تو بنشستم ندانستم توئی -- با تو از هجر تو نالیدم ولی نشناختم
با دل غافل که همچون سایه نزد آفتاب -- پای دیوار تو خوابیدم ولی نشناختم
در مسیر جمکران عطر دل انگیز بهشت -- از نفس های تو بوییدم ولی نشناختم
سجده بر پای تو آوردم نگفتی کیستم -- چهره از خاک تو پوشیدم ولی نشناختم
نظر یادتون نره. مرسی