روايات جهان را در روزگار امام عصر عجل الله جهاني متمدن و در اوج قدرت و پيشرفت علمي معرفي مي کند. فرق اساسي پيشرفت در روزگار حضرت مهدي عليه السلام با جهان کنوني در اين است که در آن زمان ،بشر در عين اين که به بالاترين رشد علمي و صنعتي مي رسد، به همان اندازه به تعالي اخلاق و کمال انساني نزديک مي گردد. دانش و علمي که امام عصر عليه السلام بر روي مردم مي گشايد . قابل سنجش با پيشرفتي که بشر از نظر علمي داشته است، نيست و مردم نيز استقبال بيشتري به فراگيري دانش نشان خواهند داد؛ تا جايي که حتي زنان جوان که هنوز سني از آنان نگذشته است، آن چنان به کتاب خدا و مباني مذهب آشنا مي شوند که به آساني ,حکم خدا را از قرآن کريم استخراج مي کنند.


رواياتي درباره پيشرفت صنعت در عصر ظهور آمده است،نمايانگر پيشرفت شگرفي در اين زمينه است؛ مانند رواياتي که مي گويد: شخصي درمشرق، برادرش را در مغرب مي بيند ؛ حضرت را به هنگام سخنراني ، همه جهانيان مي بينند؛ ياران از فاصله دور با هم سخن مي گويند و سخن يکديگر را مي شنوند؛

چوب تعليمي و بند کفش با انسان سخن مي گويند، و اشياي درون خانه و ديوارهاي خانه به انسان گزارش مي دهند؛ براي مسافرت ، در يک چشم به هم زدن به مقصد خود مي رسند
و نمونه هاي بسياري که هر چند برخي از آنها ، شايد اشاره به اعجاز داشته باشد ولي با توجه به روايات،آن دگرگوني را مي توان دريافت
حکومت آن حضرت باعث رشد و تکامل خردها و اخلاق است. در نظام الهي مهدي عجل الله بشريت به نهايت بلوغ خود مي رسد و اخلاق و انديشه ، آرزو و ... رنگ کمال به خود مي گيرد.

امام صادق عليه السلام فرمود: علم و دانش ، بيست و هفت حرف است و همه آن چه پيامبران آورده اند،تنها دو حرف است و مردم تا کنون جز با دو حرف ، آشنايي ندارند و هنگامي که قائم ما قيام کند، بيست و پنج حرف ديگر را بيرون آورده، آن را ميان مردم نشر و گسترش مي دهد.


از اين روايات استفاده مي شود که بشر هر چه از نظر علم و دانش پيشرفت کند، در روزگار حضرت مهدي عليه السلام به يک باره بيش از دوازده برابر رشد و گسترش مي يابد

مقداد